Wat speelt zich af op jouw doek?

Wat zie jij en wat ziet de ander?

Laatst keek ik thuis met mijn dochter en mams naar de film Lion. Een waargebeurd verhaal. Het boek had ik eerder al gelezen en er een hele voorstelling in mijn hoofd van gemaakt. Meestal valt de film dan tegen, maar ik was toch wel benieuwd.

Het gaat over een Indiaas jongetje Saroo van 5 jaar dat al wachtend op zijn broertje Guddu die avondwerk doet, om het arme gezin te ondersteunen, in slaap valt in een trein. Als hij wakker wordt, dan ziet hij dat hij in een rijdende trein zit, op weg naar een onbekende bestemming. Er is niemand in de trein, hij is helemaal alleen. Na 16 uur reizen, komt hij aan in Calcutta. Hij roept zijn broer en mamma. Het krioelt er van de mensen en er is niemand die reageert. Hij loopt naar het loket om een kaartje te vragen naar zijn woonplaats. Alleen spreekt de man een ander dialect en begrijpt hem niet. Uiteindelijk wordt hij geplaatst in een weeshuis, van waaruit hij geadopteerd wordt door een liefdevol Australisch gezin. Genoeg spoilers zo. Als je wilt weten hoe de film verder gaat, kan je zelf kijken. Aan het einde hebben dochterlief en ik wel even wat tranen weggepinkt.

Als je naar een film kijkt, lijkt het net echt, alsof je erin zit. Terwijl je weet dat het zich allemaal afspeelt op het doek en toch voelt het levensecht. Dat is vaak ook zo in ons dagelijks leven. Dat lijkt ook net een speelfilm, met alle bijbehorende special effects.

Ik neem je even mee. Het is ochtend, de wekker gaat. Je ligt in je bed. Het eerste moment dat je wakker wordt, is er even helemaal niks. Je weet niet welke dag het is, hoe laat het is, heel even is dat maar. Herken je dat moment?

Daar gaat ie, je wrijft de slaap uit je ogen, je rekt je uit, je voelt het dekbed op je lichaam, je voelt je warme lijf, je hoort de vogels fluiten of verkeer rijden in de verte. Je kijkt om je heen. Plop, je staan aan, dan komen je gedachten over de dag. Wat staat er op het programma? Ben ik vrij, of moet ik werken? Wat ga ik allemaal doen vandaag? Of het gaat over gisteren, dat gesprek op je werk dat niet lekker verliep. Hoe zal dat vandaag gaan die samenwerking met die collega? Of over morgen, wanneer je die deadline hebt op je werk.

Kortom je gedachten draaien op volle toeren. Je leeft, je bent je bewust van alles en je ervaart je denken en daar voel je van alles bij. Dat voelt levensecht, je zit in je eigen speelfilm. Dat kan dus een romantische film zijn; je zwijmelt helemaal weg. Een loei spannende thriller; het zweet staat in je handen, je hebt een knoop in je maag. Een avonturenfilm; je hart klopt in je keel. Het zijn allemaal fantasy films, 4-dimensionaal, het geluid dolby sound surround en de sensaties in je lijf voelen levensecht.

Zo beleef je van alles op een dag. Over elke ervaring heb je gedachten en gevoel, dat zorgt voor de beleving, jouw beleving.

Is het waar wat jij denkt? Is het waar wat een ander denkt?

Is jouw beleving waar? Is de ander zijn beleving waar?

Of kan het zo zijn dat we allebei kijken en iets anders zien?

Bange, blije, spannende, saaie, opwindende, angstige, droevige, jaloerse, boze gedachten over wat geweest is of wat gaat komen. De meeste van die gedachten zijn geen feiten en komen niet uit. Je hoeft er niks mee te doen. Je hoeft alleen maar te zien dat ze komen en gaan, de hele dag door. Je bent niet je gedachten en gevoel, je hebt gedachten en gevoel.

Je kunt ze dus waarnemen.

Net als wolken aan de hemel. Elke wolk is een gedachte, die drijft vanzelf weer voorbij, tot de volgende wolk (gedachte) eraan komt. Het gaat vanzelf, je kunt ze niet tegenhouden, want dan wordt het een grote donderwolk. Wegblazen helpt ook niet. Gewoon hun natuurlijke gang laten gaan.

Daar achter de wolken is de blauwe lucht. Dat is je basisinstelling, je natuurlijke aard, die is heel en perfect van zichzelf. Wat er ook gebeurt, dat deel blijft onaangetast. Je bent helemaal ok, ook al vertellen je gedachten een ander verhaal. En voelt dat levensecht.

Wat natuurlijk niet wegneemt, dat als jij als Indiana Jones in je avonturenfilm of de drama Queen in je soapserie wilt blijven spelen, dat helemaal prima is.